Op de hoek van het stadhuis aan de Markt in Den Briel trof je in het verleden oudere Briellenaren aan die ongezouten in het Brielse dialect, de Brielse bijzonderheden bespraken. Dat heet klappen.


Tegenwoordig staan de Briellenaren niet meer op de hoek, maar klappen op het internet met name op Facebook. Wat daar allemaal serieus, kritisch, met een knipoog of korreltje zout ter sprake komt, is hier te lezen omdat we deze oude traditie - De Brielse Klaphoek - zolang mogelijk in ere willen houden.

vrijdag 29 maart 2013

EL HOMBRE PERDIDO






























Toon:
Mogge manne
Dricus:
Ook goeie smorrugus.
Gerrit:
Hebbe jullie da gezien in de Voorstraat?
Toon:
Waar hebbie ut over Gerrit?
Dricus:
Bedoelie soms die stunt van de Spanjole?
Toon:
Een stunt van Spanjole?
Gerrit:
Juistum. Da bedoel'k.
Arie:
Oh ja,…. die hebbe ut Geuzegestich Wilhellumus van Nassauwe bezet heb 'k geleze!
Gerrit:
Nou,… bezet…. Ze hebbe de gedenkplaat uit de gevel gehakt!
Toon:
Soh,…. en hoe hebbe ze dat voormekaar gekrege?
Gerrit:
Weet ik veel. Ze hebbe de Geus der vakkundug
uitgehakt en op un geheime plaas opgeslage zegge ze.
Arie:
En zitter nou un gat in de muur dan?
Gerrit:
Da weet 'k nie, want ze hebbe der un Spaanse vlag voor gehange en der hang un bord onder met El HOMBRE er op.
Toon:
El Hombre,…. da betekend De Man!
Gerrit:
Zouwe ze kapper De Man bedoele, of Bart de Man, burgemeester Koeckebakkert?
Arie:
Ach ja,…. je ken van die nep Spanjole alles verwachte.
Toon:
Daar zit toch café de Roef in?
Arie:
Ja,…. en die biedt plaas an Alva's soldate, boeren, 
hoeren en Spaansgezinde buitelui las'k.
Toon:
Ach ja,… ze verzinnen elluk jaar weer un ander stuntje
en zorrugu op die menier da ter weer un beetje 
publicidinges in de krant komp.
Dricus:
Maar wa bedoele ze nou met EL HOMBRE?
Toon:
Meschien EL HOMBRE PERDIDO.
Arie:
Perdido?
Toon:
Ja, da beteken: DE VERLORE MAN.
Dricus:
De verlore Geus zallie bedoele!
Toon:
Ja, en waar Geuze verdwijne, benne ut de Spaanse putas die verschijne. Hoe dan ook, maandag zalle we zien wie der an ut kortste eind trek.
Gerrit:
Dan worre die Spanjole weer in de pan gehakt!
Toon:
Juist! En dan keert de Geus en de rust weer trug.
Teminste: tot vollugend jaar. Want dan is ut weer 1 april.
Arie:
Das un waarheid as un koe kebacker!
Toon:
Hoe kommie der op Arie. Nou jonges, 'k gaat ter weer us vandoor. Tis te hope da ut weer un beetje opknap.
Tis nou wel mooi genoeg geweest met de kou.
Een voordeel: die Spanjole kenne slecht tege de kou,
dus die gaan van zelluf un tandje lager.
En sneeuwballe gooie kenne ze al helemaal nie.
Aju paraplu, hasta la proxima vez!

Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)