VLUCHTELINGEPROBLEMATIEK

Toon:

Goeie smorregus allemaal. 

Caroek:

Largon heb ze Hellevoetse vriendje Stief meegenomen.

Stief:

Hallo allemaal. Eervol hoor om ook is hier op de Klaphoek te mogen verblijven tussen jullie Briellenaren. Ik ben niet zo'n prater. Ben een man van weinig woorden, maar luister graag.

Dricus:

Zolang ie je nie misdraag zitte we der nie mee hoor.

Gerrit:

Tis wel te hope da je ons ken verstaan. 

Largo: 

Nou Gerrit, hij kom wel uit Hellevoet, maar is wel gewend an wartaal hoor. Wees maar nie ongerust dat-ie ons nie ken vollugu. 

Caroek:

Waar gane we ut over hebbe vandaag?

Toon:

Nou, 'kwee nie of ie ut al gehoord heb, maar de gemeente heb aangekondigd dat ut van plan is sporthal De Dukdalluf in te zetten als noodopvang voor vluchtelinge voor de duur van 72 uur voordat ze naar un AZC zalle worde gebracht.

Dricus:

So….. daar benne we effe klaar mee! 

Jodie: 

90% van de bevolking is hiero over negatief, heb ik gehoord. Allenug ut idee al maak heel wa los in ons pittoresque Brielle. Un neem-un-vluchteling-in-huis ken je wel op je buik schrijve! 

Crea: 

Ze zegge: ze benne nie welkom, nie in huis, nie in de buurt, nie in Brielle.....weg uit Nederland, want hoe wete we nou dat we met echte vluchtelinge te doen hebbe en nie met economistiche vluchtelinge, gelukzoekers of erger nog met extreme Moslims.  

Caroek:

Hulpbehoevende ouders worre toch ook nie in huis genome, la staan da ze wel un vluchteling in huis gaan neme. Mot ter trouwes nie an denke de hele dag met me bol ingesneeuwd te zitte in de sigare rook van me ouwe heer, hoe lief tie ook is! 

Gerrit:

Op televisie zag'k da in Ter Apel un kassajuffrouw ander werk most gaan doen omdat asielzoekers niet bij un vrouw wilde afrekene. In Brabant ware er un paar asielzoekers doorgedraaid en hebbe geweld gebruikt. Ze willen ook nie in un gevangenis wonen omdat ze dat niet goed genoeg vinden! Ze klage over traag internet, slechte bedde en ut voedsel! 

Ut errugste is da ter ook al meisies benne lastig gevalle!

Toon: 
We begeven ons wel op glad ijs hoor. Ik vraag me trouwes wel af: hoe ver gaan we met ut opvangen van dakloze. Krijge die ook onderdak, en un uitkering net zo as de vluchtelinge? 

Largo: 
Ja mense,… 'tis allemaal nie eenvoudig, want we hebbe ut hiero nie over zomaar un paar mense opvange.

Jodie: 

Nee, da ken je wel zegge. 'K zou der ook zo een twee drie geen oplossing voor wete. As de hoge here ut al nie wete,… wa motte wij dan?

Toon:

We kenne allenug maar afwachte, der zit niks anders op.

Crea: 

We kenne ze meschien naar Hellevoet sture?!

Stief:

Ho ho,…mag ik ook wat zegge: ga jij effe een 'donkere wolken pannenkoek' eten hier verderop bij de Kroonluchter! Jij ben een makkelijke?! We hebben het niet over een paar doosjes kleurpotloden hoor!

Toon:

Zo is ut wel weer mooi genoeg geweest. Der zal nog heel wat op ons afkomme en ik weet ook geen oplossing. Gaan jullie der maar-us un paar dage over nadenke, dan kom-ie misschien nog op un lumineus idee.

Aju paraplu!

BELLEBLAAS PIETEN

Toon:

Goeie mogge vriende. Leuk da je der ook ben Caroek!

Caroek:

Ja,… gistere kon 'k nie.

Dricus:

Hoezo kon je nie Caroek?

Caroek:

Man,… 'k zat tot me nek toe onder de beton. Eer da'k da allemaal van me eenmeterzevenenvijftug had afgespoeld, was'k ure verder.

Gerrit:

Hebbie dan geen kango?

Dricus:

Daar hebbie slimpie weer. Da ken toch helemaal nie oelewappert! Dan wor je helemaal geëlektrificuseerd man en krijg-ie allemaal krulle in je haar! 

Jodie: 

Effe wa anders jonges. Zitte de maste alweer op ut geuzeschip?

Crea: 

'K hoorde da die maste weke lang in de tuin stonde bij de schipper van De Prince Admirael. 

Toon:

Ut mo toch nie gekker worre!

Largo: 

Ja,… da klop wa Crea zeg! Ze hadde die stukke mast in de tuin van de schipper gezet want de Zwarte Pieten moste oefene in mastklimme.

Dricus:

Da hoorde ik ook. En ze vertelde ook dat een van de Deuren de maste had ingesmeerd met groene zeep. 

Largo: 

Ja,… en Jasperina de Man vertelde me da de Pietepakke nou helemaal onder de zeepsop zitte wa ze der nie uit krijge. Een grote sopzooi!

Toon:

Das mooi, dan krijge we un intocht met Belleblaas Piete!

Jodie: 

Nou 't is allemaal wat! Ut wor hoe langer hoe gekker in ons Brieltje. Da'k da allemaal nog mag mee make op me ouwe dag. 

Dricus:

Ja azie oud wor, ken je heel wa mee make! 

Caroek:

Nou,… ik teken der voor! Ben net veertug geworre dus as'k net zo oud as Jodie mag worre, heb'k nog minstes veertug jaar tegoed!

Crea: 

Ja jij wel. Voor mijn ga die vlieger nie meer op! Ik ben al bijna over de houdbaarheids datum. Hi…hi... 

Gerrit:

Wie wil der nou een vliegert voor jou opzette? Jij loop nachte lang over de walle om te kijke of ter soms iemand - behalve je hond - op je af komp vliege. Ja,… ze hebbe je gisteru ook weer zien lope met un paar stalkers. 

Largo: 

Doe nie zo jeloers man. Jij ken nog nie allenug je broek ophale dus hou je vervelende waffel!

Toon:

Nou mense,… ut was weer effe gezellug, 't wor tijd op huis an te gaan voor da ut schuim op me bek komp te staan of uit me ore komp. Tot de vollegunde keer maar weer. 

Aju paraplu!

EEN JAAR LATER

Het is heel lang stil geweest op de Klaphoek. 

De oorzaak is dat het 'klappen' zich heeft verplaatst 

naar het internet. Met name op Facebook wordt 

het Briels wel en wee kritisch, serieus maar toch 

ook wel met een knipoog of korreltje zout besproken. 

De tijden en ook de mensen veranderen nu eenmaal

en niemand heeft het eeuwige leven. 

Er zullen altijd Briellenaren zijn die het hart op de tong 

hebben en hun menig geven over alles wat met hun 

Brieltje te maken heeft.

U maakt kennis met een aantal nieuwe personen met

gefingeerde namen.

De mannen van De Klaphoek:

Toon, een oud-Briellenaar die vanuit het buitenland zijn licht werpt op zijn geboorte stadje. Dricus, van origine een Amsterdammer, die sinds de jaren '70 een winkel heeft in 't stadje. Gerrit, een niet al te slimme Briellenaar die liever lui dan moe is. Largo, alleen bekend met zijn bijnaam. Zet vaak Den Briel op stelten, het liefst met een Spaanse helm op zijn kop.

De dames van De Klaphoek:

Jodie, een schat van een dame, geboren in Sfoore. Haar 6 kinderen baarde ze in Den Briel, waar ze tot op hoge leeftijd nog steeds zeer actief is met vrijwilligers werk. Crea, een Zeeuwse, die in de jaren '60 door haar ouders terecht kwam in Den Briel waar ze met volle teugen na de arbeid in haar winkel, wandelend op de wallen met haar hondje tot rust komt. Caroek, een ras Brielse. Een dijk van een vrouw met ballen, die met troffel en schietlood haar mannetje staat.

Gelijkenis met bestaande Briellenaren berust op zuiver toeval.

BETONNEN KANTELEN OP DE WALLEN

Toen de plaat nog gevaarlijk schuin lag.

Toon:

Mogge dames en manne.

Dricus:

Ha die Toon, en de rest netuurluk. Leuk da ter nou ook dames van de partij benne.

Jodie: 

Oh,… goed te hore da we welkom zijn!

Gerrit:

En ook de nieuwe vrienden netuurluk!

Toon:

Ja, we kenne der geheel vernieuwd tege an.

Dricus:

Wete jullie da ut een jaar geleje is da ze op de walle bij de mole die betonne kantele gezet hebbe?

Crea: 
Ikke wel! As ik savons me hondje uitlaat, laat ik me vaak effe zachies tusse de kantele zakke om te geniete van de rust en ut prachtige uitzicht met tusse de bome ut dak van ut kruithuis en de vissers an de overkant en un horizon zonder fabriek of windmoles. Echt ik tank ervan bij.

Toon:

En besef-ie dan wa da geintje gekost heb?!

Gerrit:

Da was toch 50.000 euries?!

Largo: 

Nou je ut zeg,… ik ken der nog geen eens op zitte met me lange bene.

Gerrit:

Hoe doe jij da as ut heb gerent Crea. Dan krijg-ie toch een natte kont?!

Crea:

Nee hoor, geen probleem. 'K heb altijd Tena lady's bij me. Die zuige alle nattigheid gewoon op.

Jodie: 

Ik vind het best un mooi uitzicht op ut groen en ut Kruithuis. As de Gemeente het up to date houdt dan vind ik ut wel goed. Maar as ik denk wa ut gekost heb..... Dan mijmer ik naar de tijd van toen ik nog jong was en zie ik mezelluf weer door de poort gaan en betale an un dame en uitkleje in die natte badhokkies en zwemme. Ut was toch un mooie tijd. Je piste gewoon als je moest in ut water en niemand stoorde zich an ut vieze water. Je had ter gewoon geen errug in. Ut was un tijd van TEVREJENHEID en VEILIGHEID!!!

Dricus:

So Jodie, da ha'k nie beter kenne vertelle.

Toon:

Ik zie mezelf ook zwemme op ut vlot met vrouw prik, die was nogal dik. Nu kijk-ie an tege un monnik met beer. En die beton: als je op je bakkes glijd, doet dat behoorlijk zeer!

Largo: 

Ja en nou benne we un jaar verder en ut 'kunstwerk' leg ter nog steeds en zal der nog vele jaren blijven leggen.

Toon:

Ut neem nie weg da met un gewoon bankie ut uitzicht net zo mooi ha geweest en un hele bak euro's had uitgespaard!

Maar goed, ut is nou een maal zo. 'K wee nie wa jullie doen, maar ik ga weer op huis an.
Aju paraplu!